Wydawca treści Wydawca treści

Pomniki przyrody

Pomniki przyrody to zwykle pojedyncze okazy przyrody ożywionej bądź nieożywionej. Najczęściej występującymi w lasach pomnikami przyrody są najstarsze i największe drzewa.

Pomnikami zostają twory żywej i nieożywionej przyrody, które są wartościowe pod względem historycznym, naukowym, przyrodniczym, kulturowym, krajobrazowym oraz takie, które wyróżniają się indywidualnymi cechami. Są to: drzewa, aleje drzew, krzewy, głazy narzutowe, wodospady, skały, jaskinie, czy źródła.

Pomniki przyrody muszą spełniać kryteria, które są opisane w rozporządzeniu Ministra Środowiska z dn. 17 grudnia 2017 r. w sprawie kryteriów uznawania tworów przyrody żywej i nieożywionej za pomniki przyrody.

W Polsce jest ponad 31tys. takich obiektów. Rejestr form ochrony przyrody jest aktualizowany na bieżąco i dostępny pod linkiem crfop.gdos.gov.pl

Na terenie Parku Krajobrazowego Puszczy Rominckiej i w otulinie można zobaczyć 22 pomniki przyrody. 11 pomników występuje na gruntach zarządzanych przez nadleśnictwo. 3 obiekty to pomniki gatunków obcych (żywotnik olbrzymi, sosna wejmutka, jodła) oraz 2 należą do gatunków niewystępujących naturalnie na naszym terenie (buk zwyczajny).

Warto zobaczyć:

- aleję jarząbów szwedzkich przy drodze Błąkały-Stańczyki,

- aleję dębów szypułkowych przy budynku dawnego nadleśnictwa w Żytkiejmach,

- „Dworzanina" – sędziwego dęba szypułkowego znajdującego się w parku podworskim w Bludziach,

- grupę 7 buków – w Puszczy Rominckiej przy zielonym szlaku turystycznym,

- lipę odroślową – grupę 12 drzew zrośniętych u podstawy w Puszczy Rominckiej przy szlaku rowerowym „Śladami Rominckich Jeleni".


Polecane artykuły Polecane artykuły

Powrót

Lasy Nadleśnictwa

Lasy Nadleśnictwa

Nadleśnictwo Gołdap to przede wszystkim historyczny kompleks leśny Puszczy Rominckiej.

     Administrowana polska część Puszczy obejmuje około 15,5 tys. hektarów. Pozostałe, około 23 tys. hektarów, znajduje się po stronie rosyjskiej.

     Lasy Nadleśnictwa Gołdap wyróżniają się dużym udziałem świerka, który jest gatunkiem panującym na blisko pięciu tysiącach hektarów.Na wielu kolejnych tysiącach hektarów współtworzy zróżnicowane zbiorowiska leśne. Bardzo duży jest też udział dębu, które panuje na ponad 2.6 tys. hektarów. Sosna, będąca ,,królową polskich lasów ", tu zajmuje zaledwie niecałe 20 % powierzchni. Liczne tereny podmokłe i bagienne wpłynęły na duży udział brzozy i olszy.

     Zbiorowiskiem, które wyróżnia lasy Nadleśnictwa Gołdap, jest borealny las świerkowy. Panujący w nim mrok, duża wilgotność, swoisty dywan różnorodnych mchów oraz wiszące na gałęziach porosty, wywołują wrażenie prawdziwych, dzikich puszcz. Charakterystyczne są również żyzne zbocza i pagórki porośnięte lasami liściastymi z udziałem lip, grabów, wiązów i klonów. Na uboższych w składniki pokarmowe i wodę piaskach rosną lasy mieszane, złożone z sosen i świerków oraz leszczyn w podszycie. Podmokłe doliny zajmują łęgi z olszami i jesionami. Bardzo rzadkimi i cennymi fragmentami lasów są bory bagienne, porastające zagłębienia zarośniętych jezior, złożone z karłowatych sosen. Specyficzne warunki przyrodnicze spowodowały, że lasy te bywają nazywane POLSKĄ TAJGĄ.