Wydawca treści
Historia Nadleśnictwa
Nazwa „Puszcza Romincka” wywodzi się najprawdopodobniej od wcześniejszej nazwy dolnego odcinka Błędzianki – „Rominty”. Niektórzy wywodzą źródło słów tej nazwy od miejsca kultu plemion pruskich „Romowe”.
Teren Puszczy Rominckiej z dawien dawna był obszarem leżącym na pograniczu różnych kultur. W okresie mezolitu ziemie te zamieszkiwała półosiadła ludność kultury kundajskiej. Później zamieszkiwali te tereny Bałtowie Zachodni a ok. X w n.e. zetknęły się tu ze sobą plemiona pruskich Nadrowów i Jaćwingów. XIV wiek to okres podboju tych ziem przez Zakon Krzyżacki, w którego posiadaniu pozostały do czasu sekularyzacji zakonu i przekształcenia go w Prusy Książęce, jako lenno Króla Polskiego. W tym czasie Puszcza Romincka administracyjnie wchodziła w skład komturstwa królewieckiego pozostając własnością państwa pod opieką tzw. jägerknechtów.
Po roku 1525 ziemia gołdapska weszła w skład starostwa wystruckiego (obecnie Czerniachowsk). Jednakże nadzór nad lasami w całych Prusach przypadł staroście ryńskiemu, noszącemu tytuł Wielkiego Łowczego. Miał on do pomocy dwóch nadleśniczych dystryktów, z których jeden sprawował kontrolę nad Sambią i Litwą a drugi nad Natangią i Prusami Górnymi. Nadleśniczym, którzy mieli siedziby w Królewcu, podlegali leśniczowie oraz strzelcy leśni. Na terenie puszczy w 1564 r. pracowało 4 strzelców. W 1582 roku wprowadzono stanowiska tzw.: „wójtów leśnych", którzy mieli za zadanie objeżdżać lasy i dbać o przestrzeganie przepisów leśnych. W tym czasie prowadzone było w rejonie Gołdapi intensywne osadnictwo. Początkowo osiedlali się tu głównie Litwini a w okresie późniejszym również Polacy pochodzący z Mazur, Podlasia i Mazowsza. Dopiero na początku XVIII wieku dotarła tu ludność niemiecka wypędzona z okolic Salzburga. W okresie rozbiorów Polski tereny te zostały włączone do Prus.
W 1818 r., po przeprowadzeniu reformy administracyjnej w Prusach, Puszcza Romincka weszła w skład powiatu gołdapskiego, rejencji gąbińskiej. Terenem puszczy administrowały nadleśnictwa w Nassawen (Lesistoje) i Warnen (Ozierki). Cały teren rejencji gąbińskiej nadzorował nadleśniczy; później ponownie utworzono stanowisko wielkiego nadleśniczego krajowego . W roku 1869 zreorganizowano leśny podział administracyjny tworząc Nadleśnictwo Gołdap (z Nadleśnictwa Nassawen) oraz Nadleśnictwo Żytkiejmy (z Nadleśnictwa Warnen). W okresie I wojny światowej tereny te znalazły się pod okupacją rosyjską, powracając jednak po roku 1917 do nowo powstałego państwa niemieckiego. Lata międzywojenne to okres nasilonego nacisku represyjnego na ludność polską. Zmienione zostały nazwy wsi na niemieckie. Tereny Puszczy Rominckiej od okresu panowania Zakonu Krzyżackiego znajdowały się pod szczególną ochroną. Były to lasy niezwykle zasobne w zwierzynę i z tego powodu cenione i chronione przez właścicieli jako tereny prywatnych łowów.
Z Puszczą Romincką szczególnie związana jest postać cesarza Wilhelma II, który corocznie polował w puszczy na słynne jelenie rominckie. Również w okresie międzywojennym puszcza została wyłączona z normalnej administracji leśnej i podporządkowana bezpośrednio urzędowi łowiectwa w Berlinie, z wyłącznością prawa do polowania Hermana Göringa. Po ustaleniu granic państwowych po II wojnie światowej, Puszcza Romincka została podzielona. Większa część północna znalazła się w granicach Związku Radzieckiego a południowa - Polski. Z polskiej części puszczy utworzono Nadleśnictwo Gołdap o łącznej powierzchni ok. 13800 ha. W 1952 roku zreorganizowano Nadleśnictwo Gołdap wydzielając z niego Nadleśnictwo Żytkiejmy. Dla nowo powstałych nadleśnictw sporządzono prowizoryczne plany na okres 01.01.1952 – 31.12.1962. Powierzchnia Nadleśnictwa Gołdap wynosiła wówczas 5347,03 ha, a Nadleśnictwa Żytkiejmy – 5920,59 ha. Zgodnie z Decyzją Naczelnego Dyrektora Lasów Państwowych z dnia 30.12.1972 połączono Nadleśnictwa Gołdap i Żytkiejmy w jedno dwuobrębowe nadleśnictwo z zachowaniem dotychczasowych granic i nazw nadleśnictw jako granic i nazw obrębów. W tym kształcie Nadleśnictwo Gołdap funkcjonuje obecnie.
Najnowsze aktualności
Komunikat w sprawie napaści na Dyrektora ZTiS LP w Giżycku (wideo)
Komunikat w sprawie napaści na Dyrektora ZTiS LP w Giżycku (wideo)
Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Białymstoku informuje, że 14 lipca br. doszło do napaści na Dyrektora Zakładu Transportu i Spedycji Lasów Państwowych w Giżycku.
Do sekretariatu ZTiS LP w Giżycku zgłosił się Pan Adrian Grzegorz, działacz Fundacji Las Naturalny z prośbą o rozmowę z Dyrektorem ZTiS LP w Giżycku, odnośnie otrzymanego wezwania do zapłaty za blokadę sprzętu do pozyskiwania drewna w Puszczy Białowieskiej.
Dyrektor Jerzy Rosiński zgodził się na rozmowę i zaprosił gościa do gabinetu. Rozmowa od początku była nieprzyjemna. Pan Adrian Grzegorz groził dyrektorowi Rosińskiemu paragrafami przepisów prawa unijnego oraz powiedział, że nie zgadza się z otrzymanym wezwaniem i porwał je na strzępy, po czym rzucił nim w twarz dyrektora Rosińskiego.
Pięści, a nie argumenty. W lokalnym biurze RDLP doszło do rękoczynów -materiał TVP Olsztyn.
Dyrektor ZTiS LP w Giżycku natychmiast wyprosił aktywistę z gabinetu, po czym nie spodziewając się zupełnie takiej sytuacji, został uderzony w twarz przez Pana Adriana Grzegorza, po czym na chwilę stracił świadomość. W chwili napaści w gabinecie dyrektora obecny był jego zastępca, a przez otwarte drzwi gabinetu całą sytuację obserwowali również inni pracownicy Zakładu.
Po uderzeniu napastnik próbował opuścić gabinet dyrektora, jednak został zatrzymany przez jego zastępcę oraz pracowników działu technicznego. Na miejsce natychmiast została wezwana Policja, która spisała dane napastnika oraz zeznania poszkodowanego i świadków. Sprawa pobicia Dyrektora Zakładu Transportu i Spedycji Lasów Państwowych w Giżycku trafi do sądu.
Przypominamy, że Dyrektor Zakładu Transportu i Spedycji Lasów Państwowych w Giżycku jako kierownik jednostki Lasów Państwowych jest zobowiązany do dbania o interesy Skarbu Państwa. Blokady sprzętu do pozyskiwania drewna powodują wymierne straty dla zakładu. Jako regionalny zakład Lasów Państwowych, ZTiS LP w Giżycku jest powołany do wykonywania zadań gospodarczych w Lasach Państwowych. W związku w powyższym Dyrektor ZTiS LP w Giżycku w uzgodnieniu z przełożonymi podjął decyzję o obciążeniu uczestników blokad poniesionymi stratami.
Do tej pory ZTiS LP w Giżycku wysłał 78 wezwań. Skierowanie pozwów do sądu uzależnione jest od efektów wysłanych wezwań do zapłaty.
