Asset Publisher
Park Krajobrazowy
fot. Dawid Cząstkiewicz
fot. Dawid Cząstkiewicz
fot. Marek Hurec
Park obejmuje południową część Puszczy Rominckiej (część północna znajduje się na terytorium rosyjskim). Północny zasięg Parku wyznacza granica państwowa, od strony wschodniej i południowej Park otoczony jest przez dawne torowisko kolejowe, zaś jego zachodnią granicę wyznacza dolina Jarki i zachodni brzeg jeziora Gołdap. W granicach Parku znalazły się także tereny otwarte, przyległe do Puszczy Rominckiej, charakteryzujące się bogactwem przyrodniczym i krajobrazowym. To właśnie dla zachowania wartości przyrodniczych, krajobrazowych, historycznych i kulturowych w dniu 14 stycznia 1998 roku powołano Park Krajobrazowy Puszczy Rominckiej do istnienia. Wokół Parku utworzono strefę otuliny o powierzchni 7942 ha obejmującą osady wiejskie, obszary rolnicze i pojezierne.
Park Krajobrazowy Puszczy Rominckiej jest miejscem wyjątkowym dla przyrodników i turystów ceniących kontakt z naturą. Urozmaicenie rzeźby terenu, mnogość siedlisk sprawiają, że Puszcza Romincka jest miejscem wartym ochrony i poznania. Słynie jako "Polska Tajga" - wszak miejscami przypomina lasy Dalekiej Północy. Zbiorowiska torfowiskowe oraz borealna świerczyna na torfie nadają puszczy północnego charakteru. Występuje wiele rzadkich i chronionych gatunków roślin, jak choćby malina moroszka, brzoza niska, czy rosiczka okrągłolistna. Czyste powietrze potwierdzają obecne na drzewach brodaczki – piękne porosty o długich zwisających plechach.
Puszcza stanowi ważną ostoją zwierząt. W cieniu drzew schronienie znalazły wilki, rysie, jelenie, wiele gatunków nietoperzy. Nad wodami spotkać można bobry, wydry i łosie. Spośród ptaków wypatrzyć można orlika krzykliwego, błotnika stawowego, żurawia, bociana czarnego, czasem żerujące bieliki.
Asset Publisher
Sprostowanie
Sprostowanie
Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Białymstoku informuje, że pojawiające się na stronach internetowych, m.in. na portalu Drewno.pl, wpisy mówiące o utracie przez RDLP w Białymstoku certyfikatu PEFC są całkowicie nieprawdziwe.
Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Białymstoku posiada certyfikat PEFC o numerze CSL/722/2017 ważny od 14 listopada 2017 roku do 13 listopada 2020 roku, obejmujący wszystkie nadleśnictwa działające na obszarze administracyjnym RDLP.
Rada PEFC w Genewie wyraziła zaniepokojenie sytuacją w Leśnym Kompleksie Promocyjnym (LKP) Puszcza Białowieska w kontekście postanowienia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Jednocześnie zobowiązała UDT-CERT, jednostkę certyfikującą obecnie RDLP w Białymstoku, do przeprowadzenia analizy zaistniałej sytuacji. Analiza taka odbywa się w ramach audytu sprawdzającego i nie powoduje automatycznej utraty certyfikatu.
Należy zaznaczyć, że przeprowadzony w październiku 2017 roku audyt, był kolejnym audytem gospodarki leśnej w systemie PEFC prowadzonym na terenie nadleśnictw LKP Puszcza Białowieska. Poprzedni, przeprowadzony w październiku 2016 roku, przez inny podmiot certyfikujący (SGS Polska), również nie wykazał niezgodności z kryteriami PEFC.
Obecnie na terenie lasów zarządzanych przez Nadleśnictwa Białowieża, Browsk, Hajnówka wchodzących w skład Leśnego Kompleksu Promocyjnego Puszcza Białowieska prowadzone są prace związane jedynie z zachowaniem bezpieczeństwa publicznego zgodne z postanowieniem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.
