Rezerwaty przyrody

Rezerwaty przyrody to prawdziwe perły w przyrodniczej mozaice Nadleśnictwa Gołdap. Powołano je w celu ochrony najcenniejszych fragmentów polskiej części Puszczy Rominckiej. W większości stanowią fragmenty pradawnych puszcz, które do naszych czasów przetrwały w stanie zbliżonym do naturalnego.

Parki krajobrazowe

Park obejmuje południową część Puszczy Rominckiej (część północna znajduje się na terytorium rosyjskim). Północny zasięg Parku wyznacza granica państwowa, od strony wschodniej i południowej Park otoczony jest przez dawne torowisko kolejowe, zaś jego zachodnią granicę wyznacza dolina Jarki i zachodni brzeg jeziora Gołdap. W granicach Parku znalazły się także tereny otwarte, przyległe do Puszczy Rominckiej, charakteryzujące się bogactwem przyrodniczym i krajobrazowym. To właśnie dla zachowania wartości przyrodniczych, krajobrazowych, historycznych i kulturowych w dniu 14 stycznia 1998 roku powołano Park Krajobrazowy Puszczy Rominckiej do istnienia. Wokół Parku utworzono strefę otuliny o powierzchni 7942 ha obejmującą osady wiejskie, obszary rolnicze i pojezierne.

Pomniki przyrody

Pomniki przyrody to zwykle pojedyncze okazy przyrody ożywionej bądź nieożywionej. Najczęściej występującymi w lasach pomnikami przyrody są najstarsze i największe drzewa.

Obszary chronionego krajobrazu

Obszar Chronionego Krajobrazu Puszczy Rominckiej to pas o szerokości od 0,5 km do 5 km otaczający Puszczę Romincką od wschodu i południa.

Obszary Natura 2000

Celem działania europejskiej sieci obszarów chronionych Natura 2000 jest powstrzymanie wymierania zagrożonych roślin i zwierząt oraz ochrona różnorodności biologicznej na terenie Europy.

Ochrona gatunkowa

Ochrona gatunkowa dotyczy najcenniejszych, unikatowych i rzadkich przedstawicieli flory i fauny.

Asset Publisher Asset Publisher

Zurück

Sprostowanie

07.12.2017 | Urszula Siwek

Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Białymstoku informuje, że pojawiające się na stronach internetowych, m.in. na portalu Drewno.pl, wpisy mówiące o utracie przez RDLP w Białymstoku certyfikatu PEFC są całkowicie nieprawdziwe.

Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Białymstoku posiada certyfikat PEFC o numerze CSL/722/2017 ważny od 14 listopada 2017 roku do 13 listopada 2020 roku, obejmujący wszystkie nadleśnictwa działające na obszarze administracyjnym RDLP.

Rada PEFC w Genewie wyraziła zaniepokojenie sytuacją w Leśnym Kompleksie Promocyjnym (LKP) Puszcza Białowieska w kontekście postanowienia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Jednocześnie zobowiązała UDT-CERT, jednostkę certyfikującą obecnie RDLP w Białymstoku, do przeprowadzenia analizy zaistniałej sytuacji. Analiza taka odbywa się w ramach audytu sprawdzającego i nie powoduje automatycznej utraty certyfikatu.

Należy zaznaczyć, że przeprowadzony w październiku 2017 roku audyt, był kolejnym audytem gospodarki leśnej w systemie PEFC prowadzonym na terenie nadleśnictw LKP Puszcza Białowieska. Poprzedni, przeprowadzony w październiku 2016 roku, przez inny podmiot certyfikujący (SGS Polska), również nie wykazał niezgodności z kryteriami PEFC.

Obecnie na terenie lasów zarządzanych przez Nadleśnictwa Białowieża, Browsk, Hajnówka wchodzących w skład Leśnego Kompleksu Promocyjnego Puszcza Białowieska prowadzone są prace związane jedynie z zachowaniem bezpieczeństwa publicznego zgodne z postanowieniem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.