Rezerwaty przyrody

Rezerwaty przyrody to prawdziwe perły w przyrodniczej mozaice Nadleśnictwa Gołdap. Powołano je w celu ochrony najcenniejszych fragmentów polskiej części Puszczy Rominckiej. W większości stanowią fragmenty pradawnych puszcz, które do naszych czasów przetrwały w stanie zbliżonym do naturalnego.

Parki krajobrazowe

Park obejmuje południową część Puszczy Rominckiej (część północna znajduje się na terytorium rosyjskim). Północny zasięg Parku wyznacza granica państwowa, od strony wschodniej i południowej Park otoczony jest przez dawne torowisko kolejowe, zaś jego zachodnią granicę wyznacza dolina Jarki i zachodni brzeg jeziora Gołdap. W granicach Parku znalazły się także tereny otwarte, przyległe do Puszczy Rominckiej, charakteryzujące się bogactwem przyrodniczym i krajobrazowym. To właśnie dla zachowania wartości przyrodniczych, krajobrazowych, historycznych i kulturowych w dniu 14 stycznia 1998 roku powołano Park Krajobrazowy Puszczy Rominckiej do istnienia. Wokół Parku utworzono strefę otuliny o powierzchni 7942 ha obejmującą osady wiejskie, obszary rolnicze i pojezierne.

Pomniki przyrody

Pomniki przyrody to zwykle pojedyncze okazy przyrody ożywionej bądź nieożywionej. Najczęściej występującymi w lasach pomnikami przyrody są najstarsze i największe drzewa.

Obszary chronionego krajobrazu

Obszar Chronionego Krajobrazu Puszczy Rominckiej to pas o szerokości od 0,5 km do 5 km otaczający Puszczę Romincką od wschodu i południa.

Obszary Natura 2000

Celem działania europejskiej sieci obszarów chronionych Natura 2000 jest powstrzymanie wymierania zagrożonych roślin i zwierząt oraz ochrona różnorodności biologicznej na terenie Europy.

Ochrona gatunkowa

Ochrona gatunkowa dotyczy najcenniejszych, unikatowych i rzadkich przedstawicieli flory i fauny.

Asset Publisher Asset Publisher

Zurück

Lasy Nadleśnictwa

Lasy Nadleśnictwa

Nadleśnictwo Gołdap to przede wszystkim historyczny kompleks leśny Puszczy Rominckiej.

     Administrowana polska część Puszczy obejmuje około 15,5 tys. hektarów. Pozostałe, około 23 tys. hektarów, znajduje się po stronie rosyjskiej.

     Lasy Nadleśnictwa Gołdap wyróżniają się dużym udziałem świerka, który jest gatunkiem panującym na blisko pięciu tysiącach hektarów.Na wielu kolejnych tysiącach hektarów współtworzy zróżnicowane zbiorowiska leśne. Bardzo duży jest też udział dębu, które panuje na ponad 2.6 tys. hektarów. Sosna, będąca ,,królową polskich lasów ", tu zajmuje zaledwie niecałe 20 % powierzchni. Liczne tereny podmokłe i bagienne wpłynęły na duży udział brzozy i olszy.

     Zbiorowiskiem, które wyróżnia lasy Nadleśnictwa Gołdap, jest borealny las świerkowy. Panujący w nim mrok, duża wilgotność, swoisty dywan różnorodnych mchów oraz wiszące na gałęziach porosty, wywołują wrażenie prawdziwych, dzikich puszcz. Charakterystyczne są również żyzne zbocza i pagórki porośnięte lasami liściastymi z udziałem lip, grabów, wiązów i klonów. Na uboższych w składniki pokarmowe i wodę piaskach rosną lasy mieszane, złożone z sosen i świerków oraz leszczyn w podszycie. Podmokłe doliny zajmują łęgi z olszami i jesionami. Bardzo rzadkimi i cennymi fragmentami lasów są bory bagienne, porastające zagłębienia zarośniętych jezior, złożone z karłowatych sosen. Specyficzne warunki przyrodnicze spowodowały, że lasy te bywają nazywane POLSKĄ TAJGĄ.