Asset Publisher
Certyfikat PEFC
Po raz kolejny, w wyniku przeprowadzonego w lasach Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Białymstoku audytu, nadleśnictwa z terenu RDLP w Białymstoku otrzymały tymczasowy certyfikat PEFC.
Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Białymstoku informuje, że został jej przyznany tymczasowy certyfikat PEFC o numerze BVCPL/PEFCFM/11 obejmujący wszystkie nadleśnictwa działające na obszarze administracyjnym RDLP. Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Białymstoku posiada również certyfikat FSC o numerze SGS-FM/COC-008962 obejmujący 28 nadleśnictw działających na obszarze administracyjnym RDLP.
PEFC
PEFC (Programme for the Endorsement of Forest Certification Schemes – Program Zatwierdzenia Systemów Certyfikacji Leśnej). Jest to największy system certyfikacyjny na świecie. Organizacja ta ocenia i uznaje krajowe systemy certyfikacji – obecnie 37 krajowych jednostek PEFC, certyfikowanych w tym systemie jest 303 747 440 ha lasów na świecie. Rada PEFC Polska działa przy Instytucie Badawczym Leśnictwa. Krajowe rady opracowują lokalne kryteria, które muszą być zatwierdzone przez PEFC Council w Genewie. Obecny standard został zatwierdzony w 2015 r.
Lasy zarządzane przez wszystkie nadleśnictwa wchodzące w skład Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Białymstoku posiadają certyfikat PEFC o numerze BVCPL/PEFCFM/11/1
Certyfikat PEFC jest gwarancją prowadzenia przez RDLP w Białymstoku trwałej i zrównoważonej gospodarki leśnej.
Zasady gospodarowania w lasach HCVF wyznaczonych w Nadleśnictwie Gołdap
Zasady gospodarowania w lasach HCVF wyznaczonych w Nadleśnictwie Gołdap
Rezerwaty przyrody
– HCVF 11- obszary w granicach rezerwatów przyrody bez zabiegów
– HCVF 112- lasy w parkach krajobrazowych oraz w strefach „ochrony krajobrazowej" parków narodowych i rezerwatów przyrody.
Wszelkie zabiegi ochronne wykonywane są zgodnie z wytycznymi zawartymi w planach ochrony rezerwatu lub zadaniami ochronnymi ustalonymi przez sprawującego nadzór nad rezerwatem.
W okolicznościach nieprzewidzianych wspomnianymi aktami a dotyczących konieczności podjęcia działań interwencyjnych, są one wykonywane na mocy decyzji wydawanych przez sprawującego nadzór nad rezerwatem, każdorazowo w stosunku do zaistniałego zdarzenia.
Ostoje zagrożonych gatunków – HCVF 12
Zlokalizowane ostoje zagrożonych gatunków zwierząt podlegają ochronie zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 28 września 2004 roku – w sprawie gatunków dziko występujących zwierząt objętych ochroną.
W przypadku gatunków (głównie ptaków), dla których wymagane jest ustalenie stref ochrony ostoi, miejsc rozrodu lub regularnego przebywania, wyznaczone są obszary wyłączone z prowadzenia w nich czynności gospodarczych o wielkościach zatwierdzonych przez Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska.
W przypadkach stwierdzonych miejsc przebywania zwierząt podlegających ochronie gatunkowej, dla których nie jest przewidziane tworzenie stref ochronnych, prace gospodarcze ogranicza się do obszaru lub terminu niemającego wpływu na ich egzystencję, wykluczając z prowadzenia zabiegów obszary, w których ingerencja gospodarcza mogłaby spowodować zakłócenie normalnego bytowania tych organizmów.
Ewentualne zabiegi gospodarcze wynikające z potrzeb lasu prowadzone są po dokładnym rozpoznaniu terenowym i dokonaniu oceny potencjalnych wpływów przedsięwzięć na różnorodność biologiczną środowiska leśnego, w czasie stwarzającym pewność (z reguły w okresie zimowym), że w żaden sposób nie będą miały wpływu na uszkodzenie lub uszczuplenie populacji chronionych organizmów i zajętych przez nie nisz ekologicznych.
W okolicznościach powstania sytuacji wymuszających, mimo wszystko, podjęcie gospodarczych działań interwencyjnych, wszelkie prace mogące negatywnie oddziaływać na środowisko, prowadzone są w uzgodnieniu z Regionalną Dyrekcją Ochrony Środowiska na mocy decyzji przez nią wydanych.
Kompleksy leśne odgrywające znaczącą role w krajobrazie – HCVF 2.1
Celem jest tu zachowanie charakteru wielkiego kompleksu leśnego, co w zasadzie nie nakłada szczególnych wymogów na gospodarkę leśną."
Na siedliskach wymienionych w Dyrektywie Rady 92/43 EWG z dnia 21 maja 1992 r.
w sprawie ochrony siedlisk naturalnych oraz dzikiej fauny i flory, w załączniku nr 1 (tzw. „siedliska naturowe"), wszystkie zabiegi związane z pozyskaniem drewna (w tym również cięcia sanitarne-przygodne) będą realizowane po spełnieniu poniższych uwarunkowań:
- W obszarach Natura 2000 – gospodarowanie zgodne z zapisami zatwierdzonego Planu Zadań Ochronnych.
- Przy planowaniu zabiegów mogą być wykorzystywane wytyczne zawarte w Poradniku ochrony siedlisk i gatunków Natura 2000.
- Wykonywana jest ocena potencjalnego wpływu zabiegu na bioróżnorodność w celu wypracowania metody minimalizowania możliwego negatywnego oddziaływania zabiegu na obiekt ochrony.
Siedliska naturowe, priorytetowe – HCVF 31 – ekosystemy skrajnie rzadkie i ginące,
Siedliska naturowe, pozostałe - HCVF 32 – ekosystemy rzadkie i ginące w skali Europy.
Lasy porastające rzadkie lub zagrożone ekosystemy, tzw. siedliska naturowe, priorytetowe, z których część ekosystemów skrajnie rzadkich i ginących włączono do grupy lasów nieobjętych gospodarowaniem. Mają one niebagatelny wpływ na funkcjonowanie całego ekosystemu, przede wszystkim z uwagi na prawidłowe, zgodne z naturą wykorzystanie wody oraz obieg materii zbliżony do naturalnego łańcucha troficznego. Na siedliskach skrajnie rzadkich i ginących unika się prowadzenia odnowienia lasu rębniami zupełnymi, dbałość o zachowanie dobrego stanu siedlisk odbywa się za pośrednictwem cięć przedrębnych kształtujących skład gatunkowy zbiorowiska roślinnego oraz odnowień lasu rębniami złożonymi.
Działania nadleśnictwa na siedliskach naturowych pozostałych ukierunkowane są na ochronę i odtwarzanie zniekształconych poprzez tworzenie warunków do ich naturalnej regeneracji zgodnie z wytycznymi zawartymi w „Poradnikach ochrony siedlisk i gatunków" prezentowanych przez Ministerstwo Środowiska w dziale „Natura 2000".
Lasy spełniające funkcje w sytuacjach krytycznych:
Lasy wodochronne – HCVF 41
a) u źródlisk rzek i potoków,
b) wzdłuż rzek, potoków, kanałów, jezior i innych zbiorników wodnych, uznanych za
żeglowne i spławne, a także nie uznanych za żeglowne i spławne, wyodrębniane w
zależności od ich położenia i charakteru, przy uwzględnieniu, że obejmują:
-w górach - lasy położone między brzegami wód i najbliższymi liniami naturalnymi
w terenie,
-na nizinach - lasy położone na terenach zalewowych podczas średniej wysokości
wody, wokół zbiorników wodnych lasy położone między brzegiem danego zbiornika a
najbliższą linią naturalną w terenie okalającą zbiornik,
c) na obszarach ochronnych zbiorników wód podziemnych oraz w granicach stref
ochronnych ujęć i źródeł wody, wyznaczonych zgodnie z przepisami prawa wodnego,
d) na siedliskach wilgotnych i bagiennych.
Asset Publisher
Asset Publisher
Nadzór nad lasami niepaństwowymi
Nadzór nad lasami niepaństwowymi
Lasy prywatne stanowią ok. 17 % (dane z 2015r) lasów w Polsce. Ponad 70 % starostw powierza prowadzenie nadzoru nad gospodarką leśną w lasach prywatnych leśnikom z Lasów Państwowych.
Zgodnie z przepisami ustawy o lasach Lasy Państwowe zobowiązane są służyć radą i pomocą prywatnym właścicielom lasów w prowadzeniu gospodarki leśnej. Nadleśniczy udziela właścicielowi lasu prywatnego pomocy, na jego wniosek, poprzez:
- doradztwo w zakresie gospodarki leśnej i zalesień;
- odpłatnie udostępnia sadzonki drzew i krzewów leśnych oraz specjalistycznego sprzętu leśnego;
W szczególnie uzasadnionych przypadkach, na wniosek właściciela lasu niestanowiącego własność Skarbu Państwa, który jest poparty opinią wójta (burmistrza, prezydenta miasta) nadleśnictwo może udostępnić nieodpłatnie sadzonki drzew i krzewów leśnych na ponowne wprowadzenie roślinności leśnej- upraw leśnych (zgodnie z uproszczonym planem urządzenia lasu lub decyzją, o której mowa w ustawie o lasach art. 19 ust. 3)
Nadleśniczy na wniosek właściciela gruntu:
- sporządza plan zalesienia oraz potwierdza wykonanie zalesienia zgodnie z tym planem albo
- na realizację inwestycji zwiększających odporność ekosystemów leśnych i ich wartość dla środowiska – sporządza plan tej inwestycji oraz potwierdza jej wykonanie zgodnie z tym planem. – w przypadku gdy zalesienie to będzie wykonywane lub inwestycja ta będzie realizowana zgodnie z przepisami o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich ze środków pochodzących z Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014–2020.
Nadleśniczy może, na podstawie umowy z właścicielem, organizować wykonywanie zadań gospodarczych w lesie, łącznie ze sprzedażą drewna. W razie wystąpienia organizmów szkodliwych w stopniu zagrażającym trwałości lasów dane nadleśnictwo wykonuje zabiegi zwalczające i ochronne na koszt własny w lasach niestanowiących własność Skarbu państwa.
Zestawienie obrębów ewidencyjnych w lasach niestanowiących własność Skarbu Państwa nadzorowanych w poszczególnych leśnictwach:
1. Leśnictwo Maków, Zbigniew Mazur, tel. (87)615 97 28, kom. 510 258 334.
Obręb ewidencyjny: Rakówek, Skajzgiry.
2. Leśnictwo Błąkały, Małgorzata Truchan, tel. (87)615 84 14, kom. 510 258 335.
Obręb ewidencyjny: Błądziszki, Maciejowięta-Stańczyki, Przerośl Gołdapska, Błąkały.
3. Leśnictwo Zacisze, Henryk Rudziewicz, tel. (87)615 97 03, kom. 510 258 336.
Obręb ewidencyjny: Żytkiejmy, Kiekskiejmy, Lenkupie.
4. Leśnictwo Dziki Kąt, Sylwester Grygo, tel. (87)615 84 24, kom. 510 258 345.
Obręb ewidencyjny: Będziszewo, Żabojedy, Kiepojcie, Linowo.
5. Leśnictwo Bludzie, Maciej Mejsak, tel. (87)615 81 09, kom. 510 258 339.
Obręb ewidencyjny: Dubeninki.
6. Leśnictwo Boczki, Karol Pojawa, tel. (87)615 81 25, kom. 510 258 351.
Obręb ewidencyjny: Rogajny.
7. Leśnictwo Ostrówek, Sebastian Ołów, tel. (87)615 31 64, kom. 510 258 341.
Obręb ewidencyjny: Budwiecie.
8. Leśnictwo Jędrzejów, Damian Daniłowicz, tel. (87)615 04 87, kom. 785 444 844.
Obręb ewidencyjny: Galwiecie, Pluszkiejmy.
9. Leśnictwo Kumiecie, Artur Wiszowaty, tel. (87)615 03 80, kom. 510 258 151.
Sprawy administracyjne związane z lasami niepaństwowymi:
Natalia Tokarska, tel.(87)615 49 51, natalia.tokarska@bialystok.lasy.gov.pl