Asset Publisher
Certyfikat PEFC
Po raz kolejny, w wyniku przeprowadzonego w lasach Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Białymstoku audytu, nadleśnictwa z terenu RDLP w Białymstoku otrzymały tymczasowy certyfikat PEFC.
Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Białymstoku informuje, że został jej przyznany tymczasowy certyfikat PEFC o numerze BVCPL/PEFCFM/11 obejmujący wszystkie nadleśnictwa działające na obszarze administracyjnym RDLP. Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Białymstoku posiada również certyfikat FSC o numerze SGS-FM/COC-008962 obejmujący 28 nadleśnictw działających na obszarze administracyjnym RDLP.
PEFC
PEFC (Programme for the Endorsement of Forest Certification Schemes – Program Zatwierdzenia Systemów Certyfikacji Leśnej). Jest to największy system certyfikacyjny na świecie. Organizacja ta ocenia i uznaje krajowe systemy certyfikacji – obecnie 37 krajowych jednostek PEFC, certyfikowanych w tym systemie jest 303 747 440 ha lasów na świecie. Rada PEFC Polska działa przy Instytucie Badawczym Leśnictwa. Krajowe rady opracowują lokalne kryteria, które muszą być zatwierdzone przez PEFC Council w Genewie. Obecny standard został zatwierdzony w 2015 r.
Lasy zarządzane przez wszystkie nadleśnictwa wchodzące w skład Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Białymstoku posiadają certyfikat PEFC o numerze BVCPL/PEFCFM/11/1
Certyfikat PEFC jest gwarancją prowadzenia przez RDLP w Białymstoku trwałej i zrównoważonej gospodarki leśnej.
Zasady gospodarowania w lasach HCVF wyznaczonych w Nadleśnictwie Gołdap
Zasady gospodarowania w lasach HCVF wyznaczonych w Nadleśnictwie Gołdap
Rezerwaty przyrody
– HCVF 11- obszary w granicach rezerwatów przyrody bez zabiegów
– HCVF 112- lasy w parkach krajobrazowych oraz w strefach „ochrony krajobrazowej" parków narodowych i rezerwatów przyrody.
Wszelkie zabiegi ochronne wykonywane są zgodnie z wytycznymi zawartymi w planach ochrony rezerwatu lub zadaniami ochronnymi ustalonymi przez sprawującego nadzór nad rezerwatem.
W okolicznościach nieprzewidzianych wspomnianymi aktami a dotyczących konieczności podjęcia działań interwencyjnych, są one wykonywane na mocy decyzji wydawanych przez sprawującego nadzór nad rezerwatem, każdorazowo w stosunku do zaistniałego zdarzenia.
Ostoje zagrożonych gatunków – HCVF 12
Zlokalizowane ostoje zagrożonych gatunków zwierząt podlegają ochronie zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 28 września 2004 roku – w sprawie gatunków dziko występujących zwierząt objętych ochroną.
W przypadku gatunków (głównie ptaków), dla których wymagane jest ustalenie stref ochrony ostoi, miejsc rozrodu lub regularnego przebywania, wyznaczone są obszary wyłączone z prowadzenia w nich czynności gospodarczych o wielkościach zatwierdzonych przez Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska.
W przypadkach stwierdzonych miejsc przebywania zwierząt podlegających ochronie gatunkowej, dla których nie jest przewidziane tworzenie stref ochronnych, prace gospodarcze ogranicza się do obszaru lub terminu niemającego wpływu na ich egzystencję, wykluczając z prowadzenia zabiegów obszary, w których ingerencja gospodarcza mogłaby spowodować zakłócenie normalnego bytowania tych organizmów.
Ewentualne zabiegi gospodarcze wynikające z potrzeb lasu prowadzone są po dokładnym rozpoznaniu terenowym i dokonaniu oceny potencjalnych wpływów przedsięwzięć na różnorodność biologiczną środowiska leśnego, w czasie stwarzającym pewność (z reguły w okresie zimowym), że w żaden sposób nie będą miały wpływu na uszkodzenie lub uszczuplenie populacji chronionych organizmów i zajętych przez nie nisz ekologicznych.
W okolicznościach powstania sytuacji wymuszających, mimo wszystko, podjęcie gospodarczych działań interwencyjnych, wszelkie prace mogące negatywnie oddziaływać na środowisko, prowadzone są w uzgodnieniu z Regionalną Dyrekcją Ochrony Środowiska na mocy decyzji przez nią wydanych.
Kompleksy leśne odgrywające znaczącą role w krajobrazie – HCVF 2.1
Celem jest tu zachowanie charakteru wielkiego kompleksu leśnego, co w zasadzie nie nakłada szczególnych wymogów na gospodarkę leśną."
Na siedliskach wymienionych w Dyrektywie Rady 92/43 EWG z dnia 21 maja 1992 r.
w sprawie ochrony siedlisk naturalnych oraz dzikiej fauny i flory, w załączniku nr 1 (tzw. „siedliska naturowe"), wszystkie zabiegi związane z pozyskaniem drewna (w tym również cięcia sanitarne-przygodne) będą realizowane po spełnieniu poniższych uwarunkowań:
- W obszarach Natura 2000 – gospodarowanie zgodne z zapisami zatwierdzonego Planu Zadań Ochronnych.
- Przy planowaniu zabiegów mogą być wykorzystywane wytyczne zawarte w Poradniku ochrony siedlisk i gatunków Natura 2000.
- Wykonywana jest ocena potencjalnego wpływu zabiegu na bioróżnorodność w celu wypracowania metody minimalizowania możliwego negatywnego oddziaływania zabiegu na obiekt ochrony.
Siedliska naturowe, priorytetowe – HCVF 31 – ekosystemy skrajnie rzadkie i ginące,
Siedliska naturowe, pozostałe - HCVF 32 – ekosystemy rzadkie i ginące w skali Europy.
Lasy porastające rzadkie lub zagrożone ekosystemy, tzw. siedliska naturowe, priorytetowe, z których część ekosystemów skrajnie rzadkich i ginących włączono do grupy lasów nieobjętych gospodarowaniem. Mają one niebagatelny wpływ na funkcjonowanie całego ekosystemu, przede wszystkim z uwagi na prawidłowe, zgodne z naturą wykorzystanie wody oraz obieg materii zbliżony do naturalnego łańcucha troficznego. Na siedliskach skrajnie rzadkich i ginących unika się prowadzenia odnowienia lasu rębniami zupełnymi, dbałość o zachowanie dobrego stanu siedlisk odbywa się za pośrednictwem cięć przedrębnych kształtujących skład gatunkowy zbiorowiska roślinnego oraz odnowień lasu rębniami złożonymi.
Działania nadleśnictwa na siedliskach naturowych pozostałych ukierunkowane są na ochronę i odtwarzanie zniekształconych poprzez tworzenie warunków do ich naturalnej regeneracji zgodnie z wytycznymi zawartymi w „Poradnikach ochrony siedlisk i gatunków" prezentowanych przez Ministerstwo Środowiska w dziale „Natura 2000".
Lasy spełniające funkcje w sytuacjach krytycznych:
Lasy wodochronne – HCVF 41
a) u źródlisk rzek i potoków,
b) wzdłuż rzek, potoków, kanałów, jezior i innych zbiorników wodnych, uznanych za
żeglowne i spławne, a także nie uznanych za żeglowne i spławne, wyodrębniane w
zależności od ich położenia i charakteru, przy uwzględnieniu, że obejmują:
-w górach - lasy położone między brzegami wód i najbliższymi liniami naturalnymi
w terenie,
-na nizinach - lasy położone na terenach zalewowych podczas średniej wysokości
wody, wokół zbiorników wodnych lasy położone między brzegiem danego zbiornika a
najbliższą linią naturalną w terenie okalającą zbiornik,
c) na obszarach ochronnych zbiorników wód podziemnych oraz w granicach stref
ochronnych ujęć i źródeł wody, wyznaczonych zgodnie z przepisami prawa wodnego,
d) na siedliskach wilgotnych i bagiennych.
Asset Publisher
Asset Publisher
Łowiectwo
Łowiectwo
Gospodarka łowiecka prowadzona w Lasach Państwowych stanowi integralną część gospodarki leśnej. Składa się na to realizacja wielu celów, a jednym z nich jest zapewnienie optymalnych warunków bytowania dziko żyjącym gatunkom zwierząt oraz minimalizacji szkód wyrządzanych w uprawach leśnych i rolnych.
L. p. |
Województwo |
OHZ, Koło łowieckie |
Numer obwodu łowieckiego |
Powierzchnia obwodu łowieckiego |
Powierzchnia gruntów leśnych w obwodzie łowieckim (ha) |
(ha) |
|||||
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
6 |
1 |
Warmińsko-Mazurskie |
„Granica” Gołdap |
5 |
5728 |
2013 |
2 |
Warmińsko-Mazurskie |
„Granica” Gołdap |
29 |
5488 |
1206 |
3 |
Warmińsko-Mazurskie |
„Las” Gołdap |
1 |
3584,06 |
327,66 |
4 |
Warmińsko-Mazurskie |
„Las” Gołdap |
32 |
6050,27 |
481,9 |
5 |
Warmińsko-Mazurskie |
OHZ Gołdap |
2 |
9997,35 |
6492,49 |
6 |
Warmińsko-Mazurskie |
OHZ Gołdap |
4 |
5236,49 |
3297,27 |
Liczba i rodzaj urządzeń łowieckich związanych z prowadzeniem gospodarki łowieckiej w szt.
Numer obwodu łowieckiego |
Rodzaj urządzeń łowieckich |
|||||
paśniki |
lizawki |
ambony |
woliery |
zagrody |
inne |
|
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
6 |
7 |
1 |
4 |
51 |
15 |
|
|
|
2 |
2 |
160 |
25 |
|
|
|
4 |
7 |
93 |
24 |
|
|
|
5 |
13 |
76 |
37 |
|
|
38 |
29 |
7 |
66 |
46 |
|
|
40 |
32 |
2 |
28 |
12 |
|
|
|
Powierzchnia poletek łowieckich, zagospodarowanych łąk śródleśnych i przyleśnych oraz
liczba i łączna długość pasów zaporowych
Numer obwodu łowieckiego |
Poletka łowieckie, łąki śródleśne i przyleśne, pasy zaporowe |
|||
Poletka łowieckie (ha) |
Łąki śródleśne |
Pasy zaporowe |
||
szt. |
Łączna długość (km) |
|||
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
5 |
4.29 |
0.7 |
|
|
29 |
5.42 |
3.6 |
|
|
1 |
0,3 |
- |
|
|
32 |
0,3 |
- |
|
|
2 |
13 |
60 |
30 |
3 |
4 |
13 |
20 |
10 |
1 |
Liczebność zwierzyny na 10.03.2022
Nr obwodu łowieckiego |
Łoś |
Jeleń szlachetny |
Sarna |
Dzik |
Zając szarak |
Kuropatwa |
|
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
6 |
7 |
|
1 |
32 |
19 |
84 |
6 |
200 |
50 |
|
2 |
40 |
120 |
135 |
31 |
210 |
0 |
|
4 |
25 |
68 |
70 |
16 |
120 |
0 |
|
5 |
28 |
48 |
50 |
5 |
52 |
30 |
|
29 |
24 |
42 |
50 |
10 |
52 |
35 |
|
32 |
14 |
14 |
89 |
2 |
330 |
20 |